“Heey, waar is die bekende schrijfstijl heen?” Nou, die (mijnsziens fantastische) schrijfster zit gelukkig nog aan boord hoor. Alleen dacht de skipper dat het wel eens tijd was dat hij ook eens een stukje zou schrijven. “Waarom Roos normaal de blog schrijft?”. Omdat Roos duidelijk de creatiefste van ons twee is. En, daar is het hoogstwaarschijnlijk mee begonnen, voor diegene die mij nog niet zo goed kennen, omdat ik al sinds ik kan heugen een broertje dood heb aan schrijven. Opstellen schrijven op de basisschool, rrrrr, ik krijg er nog rillingen van. Of de lage cijfers voor mijn opstellen nou de kip of het ei zijn, dat laat ik in het midden. “Stick to the point Hans!”. Oh ja, ik wilde iets met jullie delen. De drang om een stukje te schrijven voor op de website kwam niet uit de lucht vallen, nee nee. Het leek me leuk om te vertellen hoe dit stukje tekst vanaf midden op de oceaan nou op onze webiste beland!
Voor diegene met weinig interesse in een technisch verhaal, voel je absoluut niet bezwaard om acuut te stoppen met lezen en met smart te wachten op een fatsoenlijk blog van Roos.

Lees je nog steeds?? Oke, daar gaan we! Allereerst, nee we hebben geen internet hier op de oceaan. Op een of andere manier vinden ze het niet rendabel hier elke 50 kilometer een mast te bouwen voor mobiele telefonie. Dus, normaal posten via de website of app van WordPress, nee, dat gaat niet. “Hoe doen we het dan wel?”. We sturen een email naar een alleen voor ons bekend (moeilijk lang en lastig) emailadres van WordPress. Het onderwerp van de mail wordt automatisch de titel, de tekst in de mail het blog zelf en zelfs een eventuele foto (als bijlage toegevoegd) wordt geplaats. “Das chill!”. “Maar eh, hoe stuur je erhaupt een email vanaf een plek waar je geen WIFI, 4G, 3G of zelfs geen slome GPRS hebt?!”. Vele van jullie zullen wellicht denken aan een satelliet verbinding. Niet onaardig gedacht in dat geval. De meeste vertrekkers gebruiken inmiddels een sateliet telefoon (of iridium go veelal, voor de kenners) om dergelijke mails te versturen en om weerberichten binnen te halen. Echter, niet op de Vagebond. We gebruiken ouderwets een SSB (single side band) radio, ook wel kortgolf zender genoemd, daarvoor. Om twee redenen eigenlijk. E, het is kosteloos in gebruik (data via de satelliet is toch echt een stuk kostbaarder dan je gemiddelde tel abonnement en dan praat je niet eens over mb’s…) en na 3 4 jaar rond de wereld zeilen, tikt dat toch wel aan. Twee, omdat we dan meteen met die ssb radio kunnen praten met andere boten over honderden tot duizenden kilometers, waar de normaal gebruikte marifoon na 50km echt ophoud (als dat al wordt gehaald).

“Maar hoe verstuur je in hemelsnaam een email via Radio, dat is toch voor geluiden enzo?!” Nou, eigenlijk is dat wel een beetje te vergelijken met hoe we in het begin van het internet tijd dat deden via de telefoon lijn. Voor diegene die pas deze eeuw geboren zijn is dat wellicht moeilijk voor te stellen, maar vroeger maakte je via een modem, die daarbij fantastische geluidjes maakte, verbinding met het net. Inbellen heette dat. Zo gaat dat bij ons ook ongeveer. De enen en nullen van tekst of foto worden door een (pactor) modem op een geluidsgolf geplakt (veranderingen in amplitude), of simpeler gezegd, worden omgezet in geluid. De geluidsgolfen, door de radio verzonden, kaatsen heen en weer tussen aaroppervlak en atmosfeer todat deze meterslange golven worden opgevangen door een ontvanger. Deze ontvanger is dan in dit geval een ander liefhebber van SSB die 24 uur per dag een Radio met modem aan heeft staan. Aangezien het om ontvangers gaat die wel op vaste ondergrond staan, is hier dan “ja hoor, de verbinding met het internet!”. Zo vind deze mail toch zijn weg naar een ergens op de wereld gepaatste server. Met vrijwilligers over de hele wereld geeft dat een wereldwijde dekking. Daar waar we aan het begin van de oversteek verbinding maakte met iemand in Mexico, doen we dat nu meestal via Hawa Tijdens de eerste verbinding met Hawawaren we er meer dan 3000 mijl van verwijderd! Om verwachtingen te temperen over deze fantastische 20e eeuw techniek, het is niet bepaald snel. Om je een idee te geven. Dit blog, een A-4’tje tekst, kost met een redelijke verbinding een minuut of 2 om te verzenden. Met geluk, een super verbinding, binnen een halve minuut en met pech meer dan 10 minuten!!