Oceaanzeilen 1.0

Met kippenvel staar ik nog minuten lang naar de heldere sterrenhemel. ‘ik zag zojuist een komeet’ fluister ik tegen mijzelf. Een brokstuk vallend uit een oneindig helal wordt vermorzeld door de dampkring van de aarde en geeft een enorme vuurbal die langzaam aan de horizon verdwijnt. Wat een fantastische tocht is dit, oceaanzeilen 1.0!

Zondag 12 november halen we ons anker op bij la Gomera en zetten koers naar de kaapverden, een kleine 800 zeemijlen hebben we voor de boeg. Toch best een beetje spannend. We varen de eerste drie uur op de motor om weg te komen uit de luwte van het eiland. Hierna pikken we de wind op en de rest gaat (bijna) vanzelf. 7 dagen lang hebben we bakstag/voor de wind tussen de 12-22 knopen. Overdag schijnt het zonnetje, s nachts een frisse heldere sterrenhemel. De zee is relatief rustig met af en toe een vervelende golf wat weer een extra blauwe plek of een natte kuip oplevert. De Vagebond surft er heerlijk tussendoor en breekt alle records. Dagelijks blijven we ons verbazen over de snelheden die ze haalt. Een dagafstand van 130, 140 en zelfs 150 mijl legt ze moeiteloos af.

We zitten in een heerlijk ritme en vervelen ons geen moment. In de kombuis is het heel Holland bakt op de golven waar de lekkerste dingen worden bereid. Zelfs de Brabantse worstenbroodjes hoeven we niet te missen. Een keer per dag gaat de muziek kei hard aan en begint Vagebond in beweging. We springen, dansen, planken en fietsen tot we er spierpijn van hebben. S avonds half 7 is vaste prik, dan wordt er via de SSB uitgebreid gekletst met de bemanning van andere zeilboten om ons heen. Sommige liggen voor ons, sommige achter, de een is al gearriveerd, de ander moet nog vertrekken. Het is gezellig en fijn om te horen hoe het met iedereen gaat. Voor het weer halen we dagelijks gribfiles binnen en worden de vanaf Crancanaria ondersteunt door @maximoweatherservice. Dagelijks sturen Eric en Marleen ons een mail met een uitgebreide weersverwachting. Super lief en ontzettend fijn, top service!! Wanneer de wind en golven iets afnemen is het tijd voor een klusje, we zetten de hele kuip en opbouw in de was. Na een paar uur poetsen glimt de Vagebond weer als nieuw! We leggen onze poetsdoek weg en genieten van een glimmende kuip wanneer de hengel krom staat, BEET!! We hengelen een mooie kleine mahi mahi binnen. Meteen gaat de hengel uit voor haar metgezel, en ja hoor, ook deze beland in de koelkast voor ons aankomst maal morgen. Net voor onze allerlaatste wacht schema ingaat staat opnieuw de hengel krom. Een flinke geel vin tonijn strijd tot de laatste minuut en eindigd na een kort gevecht in de kuip. Komende dagen eten we sushi. In de tijd die overblijft lezen we, kijken we serie, spelen spelletjes of staren naar de uitgestrekte blauwe vlakte om ons heen. Zeven dagen alleen maar genieten, we vinden het fantastisch!

Indrukwekkend grillige rotspunten en een grote massieve berg vormen de eilanden Sao Vincente en Antoneo, land in zicht! Goed voorbereid met een rif varen we de ‘acceleratie zone’ van de eilanden binnen, echter meer dan 14 knopen wind krijgen we niet. In de haven worden we luid toeterend binnen gehaald door familie Bojangles, wat een enorm lief en warm welkom. We zoeken een plekje in de ankerbaai en drinken een welverdiend Victory biertje. We zijn op de Kaapverden, fantastisch! Bedankt Vagebond!!

3 comments

  1. Vanuit de nachtdienst IC CWZ (je weet wel, je werkplek in NL ;-)) lezen we met bewondering EN kippenvel jullie verslag. Geweldig, ik kan alleen maar denken “wat geweldig voor die 2″… ENJOY!!!

    Like

  2. Wat een mooi verslag weer Hans en Roos! Het voelt alsof we er een beetje bij zijn. Geniet van jullie verblijf op de Kaapverden. Liefs uit Nijmegen X

    Like

Laat een reactie achter op Marieke Reactie annuleren

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s