(re) tourtje Commewijne

‘Vagebond gas achteruit, Bojangles iets meer gas vooruit…’ Ons varende vakantiehuis is aan het keren in de Koopmanskreek. Aan weerszijden nog twee meter voor de mangrove wortels met daar achter het dichte oerwoud begint. Knap kunstje stuurwerk van de mannen met piraat Louise op de uitkijk.

Keren in de Koopmanskreek, piraat Louise op de uitkijk

Na ruim drie weken Domburg gaan we anker op, pikken Sebastiaan op bij de Jules Wijdenboschbrug en zeilen met de stroom mee richting de Commewijne rivier met de Bojangles in onze kielzog. We zijn klaar voor een tourtje Commewijne. Bij plantage Frederiksdorp gooien we ons anker uit en nemen een duik in het zwembad. Een prachtig mooie locatie welke meteen voelt als vakantie.

Zeilen op de Commewijne

De volgende ochtend varen we met het tij mee verder de rivier op, naar de voormalige koffie plantage Alliance. Na een bezoekje aan wal en een mangrove borrel is het weekend weer voorbij en lift Sebastiaan met een korjaal terug naar Paramaribo.

Mangroveborrel

Touren over de Commewijne en Cottiga rivier het is genieten. Als een varend vakantiehuis slingeren we, vastgeknoopt aan de Bojangles met het getij mee steeds verder het binnenland in. Het is net center parks maar dan in het echt. Tropische bomen links en rechts, zwemmen in een stroomversnelling en spelletjes (overdag eindeloos Uno, ’s avonds ouderwets toepen). Het voelt als een familie uitje.

Vakantie!!

Hoe verder stroomopwaarts hoe mooier de natuur en hoe ‘helderder’ het water, ipv in de chocolademelk zwemmen we in bubbelende cola. Dankzij Louise en Minne overwin ik mijn piranha, riviertijger en kaaimannen angst. Voor ik het weet duik ik van de boeg en lig vervolgens een uur lang in het water. We maken de ene duik na het andere bommetje en laten ons met de stroming mee drijven. Toch ben ik iedere keer blij wanneer ik weer tien tenen tel als ik terug de boot op klim.

Zwemmen en tenen tellen

Op maps.me navigeren we in drie dagen naar Wanhatti, een Marron dorp 60 mijl stroom opwaarts. We bezoeken het schooltje en gaan langs de dorps kapitein. Wanneer we met ons vakantiehuis bij dit dorp voor anker liggen valt op hoeveel rijkdom we hebben. Het contrast is enorm, twee glimmende zeilboten met alle luxe aan boord aan de oever van een dorp met houten hutjes. We prijzen ons zelf hoe enorm veel geluk we hebben en hoe rijk we zijn dat we een reis als deze kunnen maken.

Ankeren bij Wanhatti, schaamrood voor het contrast

Na Wanhatti laten we ons weer langzaam met de stroom terugzakken. Wanneer het tij tegen staat gooien we ons anker uit en liggen op de meest relaxe plekjes. De Koopmanskreek en Perica rivier zijn favoriet. De zonsopkomsten zijn prachtig, de geluiden uit de natuur indrukwekkend en behalve de Vagebond en de Bojangles is er niemand. Met onze dingys gaan we op expeditie en spotten apen, prachtige vogels en vlinders en een kaaiman. Het is hier fantastisch!

Gespot! Op expeditie in de Koopmanskreek

Pling, Pling…na ruim een week komt er ineens weer geluid uit onze telefoons, we hebben weer bereik en zijn terug in de bewoonde wereld. We varen naar Domburg om uit te klaren en ons voor te bereiden op de oversteek naar Tobago. We gaan het missen hier!

Commewijne/Cottica tips en weetjes

– Navigeren zonder kaart gaat prima. De ingang van de Commewijne heeft bij laag water een drempel van 2,5m waterdiepte, op de rest van de rivier is het overal meer dan 10m diep. Maps.me kun je off line gebruiken en zorgt voor een handige oriëntatie.

– Overal kun je je anker uitgooien op een bodem van modder en klei. De houdt kracht is goed. Let wel op langs drijvende boomstammen.

– Er zijn verschillende zijtakken en kreekjes waar je in kunt varen. De Koopmanskreek vonden wij de mooiste. Hier aten we Koopmanscake in de Koopmanskreek op en Koopmans. 



– Bij Frederiksdorp is een luxe lodge waar je met je dingy aan kunt meren en heerlijk kunt zwemmen en relaxen. Er is een restaurant en er worden verschillende tourtjes georganiseerd. Vanaf Frederiksdorp loop je in 10 minuten naar Johan en Margareta, een plantage dorpje met een wajung en een kleine supermarkt.



– Wanneer het donker is en je met een zaklamp langs de oever van de rivier schijnt heb je kans dat je de rode lichtgevende ogen van een kaaiman ziet.

Verschillende geluiden laten ons weten dat het stil is aan de overkant. Stil is het niet, groen is het wel, 50 tinten zelfs en, het is hier weekend!

Vijftig tinten groen

Na een ongekend snelle tocht met stroom mee vanuit Frans Guyana varen we tegen schemering de Suriname rivier op. Omdat we het zonde vinden om deze rivier in het donker te bevaren gooien we ons anker uit in de monding. Het is er wijds en rustig, we liggen op een rimpeloze rivier en genieten van de stilte om ons heen. De volgende dag is groot feest, we meren aan bij de Bojangles voor een pannenkoeken ontbijt, liedjes en cadeaus, Hans is jarig! In volledige feest uitrusting varen we stroom opwaarts naar Domburg en gooien ons anker uit in een Nederlands dorp vol gezelligheid.

Feestversiering!

De tijd vliegt voorbij en inmiddels wonen we al ruim drie weken in dorp Domburg. We vinden Suriname fantastisch! De mensen zijn er lief, het eten is er heerlijk, de natuur is prachtig, de sfeer relax en het voelt alsof het alle dagen weekend is. In Nederland bestond ons weekend voor ruim 60% uit klussen, hier gaan we lekker in dat ritme door. Op de kluslijst wordt er fanatiek ‘gevinkt’, we hebben weer een werkende stuurautomaat, tralies voor de luiken en de watermaker krijgt nieuwe kabels. Alles wat onderweg is stuk gegaan wordt weer gefixt. Vooral zeilmakerij Vagebond heeft het druk.

Zeilmakerij Vagebond

Na een knallend nieuwjaar in Paramaribo word het klussen afgewisseld met leuke uitjes wat het weekend gevoel compleet maakt. Sebastiaan neemt ons mee in zijn 4×4 en samen crossen we door de dichte bossen en zanderige savanne terug over de rode bauxiet wegen. We huren fietsen en maken een culturele tocht via de plantage rust en werk en vervolgens met de korjaal naar de oude rum fabriek marienburg. Overal waar we stoppen krijgen we een uitgebreide rondleiding van de locale mensen die er wonen. We crossen de Browsberg op, nemen Femmie mee en maken een prachtige wandeling naar de watervallen. We slapen bij Ston Island aan het Brokopondo stuwmeer waar we de volgende dag kajakken tussen de dode boomstammen, een indrukwekkend gezicht. Meerdere keren trotseren we het chaotische verkeer over de hobbelige wegen naar Paramaribo, soms voor een boodschap of lekker eten aan de waterkant danwel voor een culturele uitstap naar ford Zeelandia.

Kajakken tussen de boomstammen

Samen met Sebastiaan touren we naar het uiterste westen van het land, Nieckerie. Een Hollands landschap met een tropisch klimaat. We bezoeken de rijstvelden en krijgen uitleg over het hele proces van zaaien tot oogsten en gaan vervolgens naar een rijst verwerkings fabriek. Indrukwekkend hoeveel werk er wordt verzet voor je dat bordje nasi op tafel hebt staan. De volgende dag gaan we met een korjaal naar Bigi Pan, een groot meer en beschermd natuurgebied. Voor vogel liefhebbers een must om te bezoeken, we zien flamingos, rode ibissen, zwarte arenden en enorme reigers. We leren het land, de natuur en de mensen steeds beter kennen.

Flamigo’s bij Bigi Pan

Ondertussen in dorp Domburg is de kluslijst bijna uitgespeeld, het is een komen en gaan van gezellige zeilers. Een Djogo aan de bar, een nasi bij opa of een duik in het zwembad. In dorp Domburg is het alle dagen weekend!

Ankeren bij dorp Domburg

Suriname in plaatjes!!

Feest, pannenkoeken ontbijt en kadootjes

Pagara Estafette Paramaribo

Met de korjaal naar de pagara Estafette

Lekker eten aan de waterkant

Crossen met Sebas

Boom op de weg

Diepe plassen worden eerst verkend

Fietsen door de plantages

Met onze gids bij de oude rum fabriek marienburg

Hier wordt geen rum meer gemaakt

Uitzicht Browsberg

Slingeren aan lianen

Douchen bij de waterval

Picknicken

Brokopondo stuwmeer, Ston Island

Kajakken Ston Island

Op de zeedijk

Met de korjaal naar Bigi Pan

De rode ibis!

Lekker luieren, weekend in Bigi Pan

Land in zicht!! Drie intens groene hobbels in turquose blauw water. Iles du Salut, we zijn er!!

We genieten vier dagen lang intens van deze fantastische eilanden. We zwemmen, duiken en maken bommetjes in het tropisch warme water. We douchen in een van de vele stortbuien en maken iedere dag een verrassende wandeling op een van de eilanden. We gaan op expeditie en ontdekken de meest exotische dieren. Het is heerlijk en intiem om nog even in ons inimini kleine wereldje te blijven. Samen met de Bojangles vieren we een bijzondere kerst met een culinair drie gangen (blik) diner. Het is gezellig, voelt vertrouwd als familie, zoals de kerstdagen horen te zijn.

Iles du Salut, voor ons, de meest fantastische plek om aan te komen na twee weken oceaanzeilen!!

Wat zegt Wiki over Ile du Salut;
Iles du Salut, bestaande uit drie eilanden, vormde van 1852 tot 1866 onderdeel van de Franse strafkolonie onder het regime van Napoleon. Ruim driehonderd politieke gevangenen werden hier vastgezet waarvan er meer dan 70 overleden. De sterke stroming rondom de eilanden maakt ontsnapping onmogelijk. Na 1866 werden vooral staatsgevaarlijke naar de eilanden gebracht. In 1936 werden de eilanden ontruimd en heeft de natuur haar gang kunnen gaan. Tussen de dichte palmbossen zijn de ruïnes van de voormalige gevangenis zichtbaar. Op Ile de Royal, het grootste eiland van de drie, is een hotel gevestigd. Dagelijks word een handje vol toeristen met catamarans naar het eiland gebracht, de meeste keren aan het einde van de dag terug naar vaste wal. De overige twee eilanden zijn, op een beheerder na, onbewoond. Wij gooiden ons anker uit bij Ile Royal op een modderige bodem. Om ons heen liggen enkele moorings waar je s nachts aan mag meren. Overdag zijn ze bestemd voor de toeristen catamarans.

Zij aan zij, neus aan kont hebben we ruim 1800 mijlen gevaren. Een oceaan oversteek alleen is een overwinning maar met z’n tweeën is uniek en enorm gezellig bij aankomst!

De grootste dank aan onze oceaanzeil maatjes, Caren, Jesse, Loes en Minne, het was fantastisch!!