Met een smak word ik op het strand gespoeld. Mijn knie en enkel doen pijn en het word zwart voor mijn ogen. Hans staat als een verzopen katje in de dingy, het water staat tot aan zijn enkels. Les één strandlanding met een dingy in de branding, blijf in de boot! We hadden het niet zo heel goed voorbereid.. peddelen naar de kant, het juiste moment afwachten en dan nog harder peddelen, dat was het plan. Echter, waren onze timing en positie niet optimaal. We komen het stuk strand uit met de meeste golven. Eenmaal aan het peddelen hadden we een tweede brekende golf even gemist waardoor het bootje werd opgetild en ik eruit werd geslingerd.

Perfecte strandlanding zonder branding bij Finesterre

Met een zeer uitgebreide ehbo kit aan boord schaamde ik mij als IC verpleegkundige toch een beetje wanneer ik een knie brace bij de Maximo moet lenen. Les twee, een boot is geen intensive care, zorg ook voor de kleinere ongevallen! Na ruim een week rust mag er eindelijk weer gewandeld worden!

In a Pobra do Caraminal gaan we aan wal en maken een prachtige wandeling. De blauw/geel gestreepte markering leidt ons langs geurende eucalyptus bomen de bergen in naar de picines naturalis. Natuurlijke zwembaden, kristal helder zoet water en prachtige uitzicht. Ook op de boot hebben we inmiddels genoeg kristalhelder zoet water, halverwege de dag komen we er namelijk achter dat we de watermaker vergeten zijn uit te zetten, oeps! Les drie, check, check, dubbel check bij het verlaten van de boot.

Shampoo vergeten

Eindelijk weer wandelen

Picines naturalis

De volgende dag verlaten we a Pobra do Caraminal en varen tien mijl richting het zuid westen naar Isla Toxa. Het leek ons leuk en uitdagend om met hoogwater een baai in te varen om daar te ankeren op beschut water. Ook om zo het getijde gevoel weer een beetje te ervaren. Met 20 knopen wind in de rug, opkomend tij en stroom mee varen we de baai in. We gooien ons anker uit en genieten van de omgeving, zeilende optimisten en een lekkere borrel. Tot dat het tij gaat keren en de wind toe neemt tot ruim 30 knopen (18 knopen was de voorspelling). Op dat moment krijg je stroming tegen wind wat ook nog eens vervelende golven geeft. Aan de overkant van de baai zien we een Engelsman zijn anker uitgooien in de luwte van de haven. Dat gaan wij ook proberen! We halen de gestoken 40m ankerketting binnen en varen richting de haven. Op de dieptemeter zien we de het water onder onze kiel terug lopen. Uiteindelijk vinden we een plekje op krap 4m diepte en gooien het anker uit. Hans maakt snel een wiskundige berekening en komt tot de conclusie dat het water, het is ook nog eens springtij, ruim twee meter zakt. Met een hekanker proberen we nog bij dieper water te komen maar ook dat wil niet baten. We halen de ankers weer binnen en varen terug de golven in. Inmiddels is het al een tijdje afgaand tij en staat het water niet hoog genoeg meer om de baai uit te varen. Terug bij af.. Les vier, vertrouw nooit de Spaanse windvoorspelling en gooi tijdig een hekanker uit voor comfort op stomend water.

Ankeren bij Isla Toxa

Een hoop, soms harde lessen, waar we weer veel van hebben geleerd!

10-08-2017 extra note: les 4b, volg niet zomaar een Engelsman in ondiepe wateren, het kan een droogvaller zijn!

Engelsman men twin-kiel kan prachtig droogvallen