Regen slaat neer op het dek terwijl de Vagebond heen en weer slingert op de golven. We hangen binnen op de bank voor een aflevering blue planet 2. De meest fantastische beelden komen voorbij, planerende dolfijnen, indrukwekkende potvissen, jagende orka’s en gender transformer vissen. En op deze prachtige blue planet zijn wij aan het zeilen, real life.

Een week geleden zijn we vertrokken uit de Perl eilanden voor een kleine 4000 nautical miles over de Pacific ocean naar de Marquesas. De boot is tot het plafond gevuld met verse groente en fruit, kilo’s pasta, bloem en rijst, een goeie honderd blikken onder de vlonders, een achterkajuit vol met WC-papier, de koelkast is gevuld en voor Bo hebben we meer dan genoeg genoeg kattenbrokjes. De watertanks zijn gevuld en de diesel afgetopt. Alle klusjes zijn gedaan, het onderwaterschip is schoon en het weer ziet er gunstig uit. We zijn klaar om te gaan, klaar voor onze langste oversteek, 5 weken op zee. We halen het anker op en zeilen een prachtige avond tegemoed. De zon gaat onder met om ons heen honderden pelikanen duikend in het water.

We koersen zuid-west richting de Galapagos eilanden. We weten dat de wind komende dagen flink gaat afnemen en dus we houden het gas erop. Dagafstanden tussen de 140 en 175! mijl, brengen ons binnen een week naar de eilanden groep die in … door Darwin werden ontdekt. Het is fantastisch en comfortabel zeilen. Overdag een clear blue sky en in de nacht hebben we schaduw van de maan. Van zeilers een paar honderd mijl voor ons horen we over regen, onweersbuien en weinig wind. Ook de zeilers die een goede dag na ons zijn vertrokken hebben te maken met weinig wind. Blijkbaar hebben wij een prive vlaag te pakken. Op dag vijf passeren we de evenaar. Neptunes komt op bezoek en we vieren een klein feestje met zelfgebakken koekjes en een verse fruit smoothie.

Eenmaal op het zuidelijke halfrond is het stoeien met de weerkaartjes, gribfiles en stromingstabellen. Hoe komen we door het windstille gebied rondom de Galapagos en hoe pikken we zo snel en comfortabel mogelijk de trade winds op. De snelweg over de Pacific ocean die ons naar de Marquezen gaat brengen. Benieuwd hoe dit afloopt, wij ook. Lees volgende week meer….

Enkele fragmenten uit het logboek van de Vagebond

22-03-2019 6.00 uur UTC
5.26N / 81.08W

Inamity, Inamity, this is sailing vessel Vagebond… Het is twee uur in de nacht, we zijn een kleine 200 mijl uit de kust en liggen op ramkoers met een Cargo ship, formaatje Panamasluis. We varen melkmeisje met de genua uitgeboomd en slingeren met onze koers tussen 200 en 220 graden. Nog maar 5 mijl afstand, ik sta op het punt ze op te roepen via de marifoon. Dan zie ik op de AIS dat heel langzaam de koers word verlegd. Tien minuten later vaart een ruim 300m verlichte tanker op nog geen 1000m voor de Vagebond langs. Ik roep ze op om te bedanken. Youre welcome, klinkt een aziatische vrouwen stem aan de andere kant van de lijn.

24-03-2019 23.00 uur UTC
01.10N / 86.28W

‘Walvissen’roept Hans! Binnen twee seconden sta ik buiten (Bo binnen n seconde). De zon is net onder en aan de horizon zien we nog net de schim van een griend, duikend in een golf. Minuten lang turen we naar de horizon maar ze lijken alweer verdwenen. Tot ineens… twee grienden duiken zij aan zij op in een golf 5 meter achter de Vagebond. Ze laten zich nog twee keer zien voor ze de donkere nacht in zwemmen. Wat een fantastische begroeting.

26-03-2019 14.00 uur UTC
04.51N / 81.33W

Aan vitamientjes hier geen gebrek. We eten ons klem aan meloen, ananas, mango en bananen. Wanneer je even niet oplet, hop weer een rijpe banaan, hop een zachte mango, hop een zoete ananasgeur. Alles word tegerlijk rijp. Het is jammer dat ons lichaam het overschot aan vitamientjes dezelfde dag nog uitplast. Het is inmiddels een dagtaak, zorgen dat al deze vitamientjes zo lang mogelijk in de vrucht blijft zodat we er komende weken nog even van kunnen genieten.