Daar staan we dan, met een glaasje bubbels proosten we op deze fantastische oversteek. Boven ons glinsterd de melkweg met aan bakboord het zuiderkruis en aan stuurboord een glimp van de grote beer. De Vagebond wiegt zachtjes heen en weer en met een prachtig verlicht zog achter zich aan brengt ze ons verder naar het westen. We zijn HALFWAY!!

We zijn een kleine twee weken onderweg en gaan nog steeds bovengemiddeld snel, bijna twee duizend mijl hebben we inmiddels al op het log getikt. De trade winds hadden we snel gevonden en sloten bijna naadloos aan op de route vanaf de Galapagos eilanden. Echter, de enorme swell uit het zuiden kregen we er gratis bij. Dagen achtereen slingerd de Vagebond alle kanten op, waarbij de giek regelmatig door het water gaat. Het leven aan boord is een uitdaging, dit is koken en afwassen op hoog niveau en klussen voor experts. Gelukkig hebben wij een klus expert aan boord. Hans weet in deze dagen een lekkende waterslang op te speuren en te dichten. Een kapot log (snelheidsmeter) te fixen en de afvoer van de wastafel te repareren. Na een paar dagen hebben we zoveel spierpijn in onze benen dat iedere golf er een teveel is. We nemen een bank-hang-film dagje en zitten klaar voor drie delen van de Hobbit. Popcorn vliegend door de boot maakt het feest compleet.

Na een kleine week hobbelen neemt de wind en vooral de golven af. Het leven aan boord is weer een feestje. Het zonnetje schijnt, we zeilen heerlijk en…. de hengel gaat af! Een grote dit keer en Hans heeft moeite om hem binnen te draaien. Een grote schim komt langzaam dichterbij. Is het een mahi mahi, nee.. is het een tonijn, nee.. het is een sailfish! Hans hijst dit indrukwekkende gevaarte van anderhalve meter omhoog uit het water. Bo zit eerste rang en met haar oortjes plat naar achter doet ze voor deze vis toch een stapje achteruit. Diep blauw van kleur, een puntige neus en een enorme vin (zeil) op zijn rug. Wat een prachtig beest is dit. We vinden hem te mooi en hij is te groot voor ons drie om op te eten. We halen hem van de haak en in een glimp zwemt hij de diepte van de blauwe oceaan in.

Diezelfde avond zijn we halverwege deze oversteek, nog maar 1950 mijl te gaan. Morgen is het tijd voor een feestje…!!

Enkele fragmenten uit het logboek van de Vagebond.

29-03-2019 18.00 uur UTC
6.24S / 95.04W

De genaker word aan de kant geschoven, 8 kilo kattenvoer onder de vlonders verwijderd. ‘Gaan we dit echt doen lieverd..?

Sinds gisteren zit het log vast en onze wiskunde man kan hier niet tegen, hij wilt getallen zien. Om het log weer werkend te krijgen zijn er twee opties. Optie 1, een duik in het water om het schoepenradje vanaf onder schoon te maken, is geen optie met 20kn wind en ruim 2m swell. Dan zit er niks anders op dan voor optie 2 te gaan. Van binnenuit de meter er uit halen en zo snel als je kunt een plug in het gat stoppen terwijl ht oceaan water naar binnen komt gutsen.

Optie twee vind ik eigenlijk ook geen goed idee, we hebben dit nog nooit in het water van binnenuit gedaan. In mijn hoofd heb ik de noodprocedures al doorgenomen, de grabbag ligt voor het grijpen, bilgepomp klaar voor gebruik en het reddingsvlot stanby, voor het geval we die plug er niet in krijgen en we een gat van 2.5cm doorsnede in de boot hebben waardoor liters oceaanwater naar binnen stroomt.

Daar gaan we, Hans draait de snelheidsmeter uit de romp, voor een split second zien we het helder blauwe oceaan water dat tot ruim drie kilometer diep onder de Vagebond reikt waarna het tot een meter hoog de boot in spuit. Voor ik het weet heeft Hans de plug erin gedraaid en blijft de schade zout water beperkt tot een halve afwasteil. We maken het schoepenradje schoon en plaatsen hem net zo snel weer terug als dat we hem eruit haalde. We hebben weer snelheid, een true wind en een log! Met een gelukkig gezicht kijkt Hans de rest van de middag op de metertjes.

31-03-2019 20.00 uur UTC
8.08S / 100.30W

rrrr….rrr… terwijl ik mij schrap zet om scones te bakken voor een zondagse verassingsbrunch, hoor ik iedere twee minuten de waterpomp aanslaan. Ik zet de waterpomp uit, we willen geen kostbaar water verliezen en ga verder met het maken van een fruit smoothie, eitjes koken, pfff het valt niet mee in deze golven.

Na een heerlijke brunch, waarbij de scones door de kuip vliegen, eieren van je bord rollen en de lepel van de jam via je schone shirt op de vloer beland, is het tijd om op onderzoek uit te gaan. Eerst het vak bij de badkamer checken, alle zakken ships en nootjes eruit. hier is het niet…alle zakken weer terug. Het motorruim, halve achterkajuit leeg. hier is het ook niet, alle spullen weer terug. Het gootsteenkastje, alle schoonkaammiddelen eruit. hier is het ook niet..alles weer terug. Misschien het motorruim van voren nog eens inspecteren, trap eruit. hier ook niks…trap weer terug. rrrr….rrrr… de pomp blijft maar aanslaan. Het water lijkt toch echt ergens van achteren te komen. Toch nog maar een keer goed de boiler checken, achterkajuit weer leeg. Nee hier is het echt niet… Het vak in de badkamer dan, misschien hebben we iets over het hoofd gezien, alle chips er weer uit. ‘Gevonden!’ roept Sherlock Hans. In de aanvoerslang naar de kraan in de badkamer zit een klein gaatje waardoor het water naar buiten sijpelt. Veroorzaakt door een scherp randje van een slangenklem. Binnen een half uurtje heeft onze klusjesman het weer gefikst en raken we geen kostbaar zoet water meer kwijt. Achterkajuit kan weer ingeruimd en de chips en nootjes weer terug onder de vlonder. We houden er n zak uit, het is inmiddels alweer borreltijd!

01-04-2019 15.00 uur UTC
8.22S / 102.10W

Terwijl ik zittend (mijn benen zijn nog te moe om te staan na al dat schrap zetten van gisteren) op de vloer het brooddeeg voor overheerlijke kaiserbrotchen aan het mixen ben zie ik vanuit mijn ooghoek water op en neer klotsen in de bilge. Het vloerluik in de achter kajuit staat nog open omdat ik daar zojuist het meel heb gepakt. Wanneer de broodjes aan hun eerste rijs beginnen ga ik op onderzoek uit. Van Hans heb ik geleerd eerst te proeven…zout! Misschien is het nog een restje water van gisteren of lekt de schroefas toch nog een beetje. Ik zet de bilgepomp aan en wanneer deze eindelijk klaar is met pompen besef ik me dat het toch iets meer water was dan ik dacht. Ook maar even de andere vakken onder de vlonders controleren. Ik blijf maar water pompen uit de vakken waar onze voorraad is opgeslagen (gelukkig in waterdichte dozen) minstens 50 liter als het niet meer is… Geschrokken, boos en verdrietig tegerlijk til ik de vlonder op. Gelukkig het water is alleen tot aan de eerste twee vakken gekomen.

Nog geen reden voor paniek, ik laat Hans nog maar even lekker slapen. Ondertussen kneed ik de broodjes en laat ze voor de tweede keer rijzen. Twintig minuten zijn er verstreken wanneer er opnieuw water in de bilge staat, toch zeker n a twee liter. Oei dit gaat wel heel rap! Toch Hans maar wakker maken. Sherlock gaat op onderzoek uit en binnen twee minuten heeft hij de plaats delict opgespoord. De slangenklem van de afvoer van de gootsteen in de badkamer zit niet goed vast en lekt. Deze afvoer loopt naast de zoetwaterslang waar we de dag ervoor bezig zijn geweest. Een extra slangenklem ertussen en even goed aandraaien en het probleem is weer gefixt.