12 uur zeilen, beginnend met 8 knopen, eindigd met 30+, hakken aan de wind, golven over het dek en een flinke deining brengt ons 40 mijl verder naar Ria Laxe. Het zeilen in de Spaanse Rias is soms lastig, vooral het weer is moeilijk te begrijpen. Sinds we in Spanje zijn hebben we nog geen relaxe zeiltocht gehad. Of we motoren met klapperende zeilen zonder wind of we hakken met gereefde zeilen tegen de wind in! Ligt het aan ons, zijn we te verwend met de tochten die we al gehad hebben, interpreteren we het weer niet goed, willen we te graag? We weten het niet…! Tot dat….

Aan de wind, tot 30+ knopen wind

Het is maandag 31 juli, een windstille ochtend met een zon die haar warmte al vroeg laat voelen. Wanneer we na de boodschappen terug komen op de boot staat er een heerlijk briesje uit het noorden. We halen het anker op, zeilen de baai uit en worden uitgezwaaid door een groep tuimelaars!! Al snel gaat de genaker op, zo kunnen we de Maximo eindelijk een beetje bijhouden. Het plan was een baai verder, naar Camarinas, maar het zeilen gaat fantastisch lekker! Even een belletje naar de Maximo en met een kleine schijnbeweging richting de baai laten we Camarinas links liggen en zetten koers naar Finesterre.

Dit is pas zeilen! In de avondzon en met de genaker op stuiven we, met de extra wind die er rond de kaap staat, naar Finesterre. De muziek gaat aan en we maken een dansje in de kuip! We komen precies tegelijk aan met de Maximo en maken samen de laatste slag aan de wind richting het witte zandstrand. Zoals elke tocht wordt ook deze, onder het genot van een borreltje, geëvalueerd. Vandaag was fantastisch!

Dansje bij Finesterre

Onder genaker naar Finesterre

Kaap ronden

Ankeren bij Finesterre