‘Vagebond gas achteruit, Bojangles iets meer gas vooruit…’ Ons varende vakantiehuis is aan het keren in de Koopmanskreek. Aan weerszijden nog twee meter voor de mangrove wortels met daar achter het dichte oerwoud begint. Knap kunstje stuurwerk van de mannen met piraat Louise op de uitkijk.

Na ruim drie weken Domburg gaan we anker op, pikken Sebastiaan op bij de Jules Wijdenboschbrug en zeilen met de stroom mee richting de Commewijne rivier met de Bojangles in onze kielzog. We zijn klaar voor een tourtje Commewijne. Bij plantage Frederiksdorp gooien we ons anker uit en nemen een duik in het zwembad. Een prachtig mooie locatie welke meteen voelt als vakantie.

De volgende ochtend varen we met het tij mee verder de rivier op, naar de voormalige koffie plantage Alliance. Na een bezoekje aan wal en een mangrove borrel is het weekend weer voorbij en lift Sebastiaan met een korjaal terug naar Paramaribo.

Touren over de Commewijne en Cottiga rivier het is genieten. Als een varend vakantiehuis slingeren we, vastgeknoopt aan de Bojangles met het getij mee steeds verder het binnenland in. Het is net center parks maar dan in het echt. Tropische bomen links en rechts, zwemmen in een stroomversnelling en spelletjes (overdag eindeloos Uno, ’s avonds ouderwets toepen). Het voelt als een familie uitje.

Hoe verder stroomopwaarts hoe mooier de natuur en hoe ‘helderder’ het water, ipv in de chocolademelk zwemmen we in bubbelende cola. Dankzij Louise en Minne overwin ik mijn piranha, riviertijger en kaaimannen angst. Voor ik het weet duik ik van de boeg en lig vervolgens een uur lang in het water. We maken de ene duik na het andere bommetje en laten ons met de stroming mee drijven. Toch ben ik iedere keer blij wanneer ik weer tien tenen tel als ik terug de boot op klim.

Op maps.me navigeren we in drie dagen naar Wanhatti, een Marron dorp 60 mijl stroom opwaarts. We bezoeken het schooltje en gaan langs de dorps kapitein. Wanneer we met ons vakantiehuis bij dit dorp voor anker liggen valt op hoeveel rijkdom we hebben. Het contrast is enorm, twee glimmende zeilboten met alle luxe aan boord aan de oever van een dorp met houten hutjes. We prijzen ons zelf hoe enorm veel geluk we hebben en hoe rijk we zijn dat we een reis als deze kunnen maken.

Na Wanhatti laten we ons weer langzaam met de stroom terugzakken. Wanneer het tij tegen staat gooien we ons anker uit en liggen op de meest relaxe plekjes. De Koopmanskreek en Perica rivier zijn favoriet. De zonsopkomsten zijn prachtig, de geluiden uit de natuur indrukwekkend en behalve de Vagebond en de Bojangles is er niemand. Met onze dingys gaan we op expeditie en spotten apen, prachtige vogels en vlinders en een kaaiman. Het is hier fantastisch!

Pling, Pling…na ruim een week komt er ineens weer geluid uit onze telefoons, we hebben weer bereik en zijn terug in de bewoonde wereld. We varen naar Domburg om uit te klaren en ons voor te bereiden op de oversteek naar Tobago. We gaan het missen hier!

 

Commewijne/Cottica tips en weetjes

– Navigeren zonder kaart gaat prima. De ingang van de Commewijne heeft bij laag water een drempel van 2,5m waterdiepte, op de rest van de rivier is het overal meer dan 10m diep. Maps.me kun je off line gebruiken en zorgt voor een handige oriëntatie.

– Overal kun je je anker uitgooien op een bodem van modder en klei. De houdt kracht is goed. Let wel op langs drijvende boomstammen.

– Er zijn verschillende zijtakken en kreekjes waar je in kunt varen. De Koopmanskreek vonden wij de mooiste. Hier aten we Koopmanscake in de Koopmanskreek op en Koopmans. 



– Bij Frederiksdorp is een luxe lodge waar je met je dingy aan kunt meren en heerlijk kunt zwemmen en relaxen. Er is een restaurant en er worden verschillende tourtjes georganiseerd. Vanaf Frederiksdorp loop je in 10 minuten naar Johan en Margareta, een plantage dorpje met een wajung en een kleine supermarkt.



– Wanneer het donker is en je met een zaklamp langs de oever van de rivier schijnt heb je kans dat je de rode lichtgevende ogen van een kaaiman ziet.