Kristal helder water kabbelt rustig onder mij door. Rechts pieken gesteente de hoogte in omringt door intens groene bomen. De zon zakt langzaam naar de horizon. Het ruige landschap oogt magisch in deze laatste zonnestralen. Een achtergrond ruis van brekende golven op het rif. Rrrrrwhoeff…! Een groepje crossende jetskies zoeft voorbij en haalt mij uit mijn dagdroom. Nog net kan ik mijn evenwicht bewaren op de stijle golfjes die ze achter laten. Dan keert de rust terug en supp ik rustig verder.

Moorea is prachtig en heeft van alles een beetje wat we de afgelopen maanden in Frans Polynesie hebben gezien. Een intens groen landschap met piekende bergen als in de Marquezen. Omringt door een blauwe lagune vergelijkbaar met de Tuomotus. Heel begrijpelijk is deze combinatie is ook aantrekkelijk voor toeristen. Vanuit Amerika, Europa en Azie vliegen jaarlijks duizenden mensen naar deze eilanden groep. Helaas maakt dit het einde van de wereld gevoel een beetje minder en voelen de vierduizend zeemijlen die we hebben afgelegd om hier te komen ineens een stuk minder ver. Desalnietemin is het genieten hier!

Aan een glibberig touw trekken we ons de laatste meters omhoog. Een fantastische klim door de bossen, over een rivierbedding, langs diepe afgronden via stijle paden brengt ons 800m boven zee niveau. Het uitzicht is prachtig! Piekende bergtoppen, hier en daar omringt door een wollig wolkje. Tientallen vierkante meters ananas velden schitteren in de zon. Helemaal beneden een turkoise lagune beschermd door een koraalrif waarop golven breken.

Een lagune waar we twee dagen daarvoor zwommen tussen de pijlstaart roggen. Ze zijn ‘tam’en we voeren ze verse tonijn. Hans staat met drie kids op zijn nek midden tussen deze prachtige beesten met een spanwijdte van ruim anderhalve meter. Van een local horen we dat de oudste rog een leeftijd heeft van 26 jaar. Hun huid voelt glad en slijmerig en met hun mond gaan ze op zoek naar de stukjes tonijn. Ze zijn sterk en ik heb moeite om te blijven staan wanneer ze tegen me opzwemmen. Een bijzondere ervaring.
Heel in de verte om het hoekje ligt de Vagebond achter haar anker. Wat een stelletje mazzelaars dat wij hier staan. Op dit prachtige eiland midden in de Pacific!